جستجو در تالارهای گفتگو

تیم برانکو چقدر شبیه تیم راجرز است ؟ بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352 حمیدرضا صدر به بهانه قهرمانی پرسپولیس در لیگ به بازنگری قهرمانی تاریخی سرخپوش ها در سال 1352 پرداخته، سالی که در مصاف با آبی پوش ها همه رکوردها را از آن خود کردند... به گزارش "ورزش سه"، زمان سپری شده. از دهه ای به دهه دیگر، از سالی به سال دیگر، از فصلی به فصل دیگر، از دورانی به دوران دیگر. پرسپولیس بالا رفته و پایین. نامش را تغییر داده اند و دوباره نام "پرسپولیس" را زیر تصویر جامی که از دو سو با دو سر اسب های دوره هخامنشی گره خورده آورده اند... ولی شیرین ترین قهرمانی پرسپولیس در همان فصل عجیب رقم خورده. در سال تاریخی 1352. سالی که ایران تا آستانه راهیابی به جام جهانی پیش رفت و در خط پایان زمین خورد، سالی که مسابقات باشگاهی برای نخستین بار ترکیب سراسری گرفتند و اولین دوره "جام تخت جمشید" برگزار شد. سالی با نبردهای باشگاهی با طعمی به کلی متفاوت. با آغاز لیگی که می خواست تدریجا همه ایران را فرا بگیرد. لیگی که اولین قدمش را با فقط دوازده باشگاه برداشت. طی زمانی بسیار کوتاه: هفت ماه از اوایل تابستان تا اوایل زمستان. از تیر ماه تا دی ماه. تهرانی های آن لیگ پرشمار بودند: پرسپولیس، تاج، پاس، عقاب، راه آهن، بانک ملی و برق. صنعت نفت آبادان و نورد اهواز از خوزستان آمده بودند، ذوب آهن از اصفهان و ماشین سازی از تبریز. ملوان نماینده گیلان بود. جام 1352 جام کشف استعدادهای نو بود. جام کشف ملوان با بهمن صالح نیا و پسرانش از جمله غفور جهانی و عزیز اسپندار را که با طراوات دروازه ها را باز می کردند. جام گل های پرشمار سیاوش حیدری گلزن ذوب آهن در غیبت تیم قدیمی تر اصفهان یعنی سپاهان. جام بالا و پایین رفتن عقاب به رهبری حسین فکری و ستاره هایش. جام درخشش پاس همیشه منضبط. جام نیش زدن راه آهن و بانک ملی به بزرگان. جام پوست انداختن تاج به رهبری رایکف بزرگ... و جام قهرمانی پرسپولیس. قهرمانی پرسپولیس در سایه شرنگ تلخ سقوط تیم ملی ایران طی رقابت های مقدماتی جام جهانی برابر استرالیا بدست آمد. تیم ملی در شهریور 1352 استرالیا را در تهران با دو گل شکست داد، ولی شکست سه گله در دیدار رفت رویای جام جهانی را برباد داده و آن شهریور را تلخ کرده بود. سرخپوش ها بیست روز پس از آن روز سیاه تیم ملی بود که به سوی قهرمانی پر کشیدند. در 16 شهریور 1352. همان روزی که پیروزی تاریخی شان برابر تاج را رقم زدند، با آن شش گل... آن روز اولین باری بود که پرسپولیسی ها و تاجی ها دور از امجدیه به مصاف هم رفتند. اولین باری بود که دو باشگاه ایرانی در استادیوم صد هزار نفری برابر هم قرار گرفتند. هردوی شان بی شکست بودند و 10 امتیازی (دو امتیاز برای هر پیروزی) و هردوی شان به چیزی جز قهرمانی نمی اندیشدند. آن روز، آن دیدار، آن نبرد و آن نتیجه هرگز از یادها نرفت. هرگز. هیچ وقت. آن روز داغ برای سرخپوش ها طعمی ورای قهرمانی داشت. همین طور برای بازیکنانش. برای بهرام مودت، ابراهیم آشتیانی، مسیح مسیح نیا، جعفر کاشانی، رضا وطن خواه، ایرج سلیمانی،علی پروین، اصغر ادیبی، حسین کلانی، اسماعیل حاجی رحیمی پور و همایون بهزادی. غایب آن روز در صف سرخپوش ها، صفر ایرانپاک بود، بهترین گلزن شان. پرسپولیس و تاج پنجاه و پنج روز بعد در یکی از بعد از ظهرهای سرد شده آذر ماه دوباره به مصاف هم رفتند. دیداری با قضاوت داور سویسی. همان مرد سیاهپوش نبردی که به شکست سنگین سه گله تیم ملی ایران در خاک استرالیا انجامیده بود. نبرد آذر 1352 برای تاجی ها، نبرد انتقامی بود. پسران رایکف آمده بودند تا پرسپولیس بی شکست را سرانجام به زانو درآورند، ولی پرسپولیس بود که این بار هم تا آستانه پیروزی پیش رفت. حسین کلانی در مصاف با منصور پورحیدری به جلو تاخت و دروازه ناصر حجازی را گشود، ولی تاجی ها اجازه پذیرش شکست دیگری را نداشتند و کاپیتان علی جباری طی ضربه آزاد سهمگینی سنگر هادی طاووسی را باز کرد تا نتیجه 1-1 شود. شراره های سوزنده بازی که در سایه نبرد شش گله بالاتر می رفتند هم بازیکنان را دربرگرفتند، هم تماشاگران را و هم مربیان و سرپرستان دو تیم را. درگیری های رضا عادلخانی و ابراهیم آشتیانی به اخراج عادلخانی انجامید و تاج ده نفره شد. دامنه درگیری ها به کنار میدان کشیده شد و داور سویسی، منوچهر طیورچی از صف تاجی ها و آلن راجرز در جبهه پرسپولیسی ها را هم اخراج کرد. آن تساوی تضمین کننده قهرمانی پرسپولیس بود. تثبیت کننده قهرمانی بلامنازع شان. آنها قهرمانی بودند با رکوردی دست نیافتنی: 15 پیروزی، 7 تساوی و بی شکست. پرسپولیسی ها با 6 گل خورده بهترین دفاع لیگ را معرفی کرده بودند (پاس 7 گل خورده بود و تاج 15 گل) که نشان از صلابت مدافعان به رهبری جعفر کاشانی می داد. پرسپولیسی ها با 46 گل زده بهترین خط حمله را به رخ کشیده بودند (تاج 44 گل زده بود و پاس 32 گل). حسین کلانی و صفر ایرانپاک هر یک با 8 گل بهترین گلزنان پرسپولیس بودند، در حالی که بهترین گلزن جام، غلامحسین مظلومی مهاجم بزرگ تاج با 15 گل بود. پرسپولیس یک بار دیگر جام تخت جمشید را فتح کرد. بعدها در دورانی دیگر چهار باز جام آزادگان را بالا برد و سه بار جام خلیج فارس را. پنج بار جام حذفی را فتح کرد... ولی قهرمانی 1352 طعم دیگری داشت و نقش بزرگی در تاریخ باشگاه بازی می کرد. بازیکنان پرشماری می آمدند و می رفتند. مربیان فراوانی روی آن نیمکت داغ می نشستند و بلند می شدند. تماشاگران و طرفداران از نسلی به نسل دیگر پیر می شدند و جوان، ولی احتمالا تنها قهرمانی که برخی از جزئیاتش در یاد همه آنها - چه طرفداران پرسپولیس و چه رقبای پرسپولیس - می ماند قهرمانی 1352 بود. حمیدرضا صدر از همین نویسنده بخوانید: کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد مسی: خرمن آتش در میعاد ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟ مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟ سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376 بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان... سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود... تو هم تمام شدی آقای ونگر انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد تجدید خاطره با ایکر کاسیاس آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟ اولین توفان: وسترن در امجدیه ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان! ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟ جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟ آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی گواردیولا در باتلاق انگلیسی میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست! هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟ با این بارسلونا چه باید کرد؟ رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی! استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟ وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق پرسپولیس تهران حمیدرضا صدر ستاره های ورزشی را در لنز ببینید

آی اسپورت- برند نامعتبر جیووا که به طرز عجیبی سر از تیم‌های ملی ایران و همچنین باشگاه‌های کشور درآورده است، این روزها یکی از پرحاشیه‌ترین سوژه در مطبوعات کشور است. عصر امروز تیم ملی نوجوانان ایران در مرحله نیمه نهایی مسابقات قهرمانی آسیا موفق شد کره‌شمالی را شکست دهد و فینالیست شود. نکته‌ی عجیب و تاسف‌بار، حذف نام برند جیووا از پیراهن‌ها بود. آن‌طور که در تصاویر تلویزیونی مشخص بود، ملی‌پوشان ایران با پوشش چسب بر روی نام جیووا، به میدان رفتند که از ابتدای مسابقه علامت سوال بزرگی را برای بینندگان این بازی به وجود آورد. در ابتدا تصور می‌شد فدراسیون فوتبال بعد از حواشی اخیر، این دستور را صادر کرده و با این کار نشان دهد به زودی قصد فسخ قرارداد با جیووا را دارد. اما قضیه تاسف‌بار تر از این‌ها بود. در واقع ملی‌پوشان ایران پیراهن‌هایی را به تن کرده‌بودند که از لحاظ معیارهای فیفا غیراستاندارد بود. طولانی بودن لوگوی جیووا که به صورت کلمه‌ی انگلیسی بر روی پیراهن حک می‌شد، باعث شد تا مسئولین برگزاری بازی، ایرادی جدی به پیراهن‌ها وارد کنند. عدم صدور مجوز برای پوشیدن این پیراهن‌ها باعث شد تا مسئولان ایرانی هم تنها راه چاره را در پوشش نام جیووا با چسب ببینند. در این باره شاید باید شکرگزار بود که با جایگزینی آدیداس برای بزرگسالان، به‌جای نمایان‌شدن این مشکل عجیب در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2018، آن را در مسابقات نوجوانان آسیا که بعد تبلیغاتی کمتری دارد، می‌بینیم. بعد از اعتراض‌های کادر فنی تیم ملی بزرگسالان، برند جیووا دیگر وظیفه‌ی تامین پیراهن تیم ملی بزرگسالان را برعهده ندارد اما قرارداد طولانی مدت این برند با فدراسیون فوتبال برای تامین پوشاک برای سایر تیم‌های ملی فوتبال همچنان پابرجاست. تصاویری از پیراهن‌های امروز تیم ملی نوجوانان که با چسب پوشیده‌ شده‌بود را تماشا می‌کنید. پیراهن غیراستاندارد تیم ملی نوجوانان ایران پیراهن غیراستاندارد تیم ملی نوجوانان ایران پیراهن غیراستاندارد تیم ملی نوجوانان ایران