جستجو در تالارهای گفتگو

از شایع ترین بیماری هایی که در میان مردان پس از دوران بلوغ رخ می دهد می توان به بیماری واریکوسل اشاره کرد. واریکوسل در اثر اختلال در شبکه های وریدی ( سیاهرگ ) بیضه به وجود می آید و به عنوان یکی از مهمترین زمینه های ایجاد ناباروری در مردان شناخته می شود. در این مقاله نگاهی کلی به بیماری واریکوسل و روش های درمانی آن داشته ایم. واریکوسل چیست ؟ شناخت واریس بیضه واریکوسل در اثر اتساع و پیچ خوردگی غیر طبیعی و بزرگ تر شدن سیاهرگ های بالای بیضه رخ می دهد. این بیماری مردان جوان را بیشتر درگیر خود می کند و به طور میانگین از هر 10 نفر مرد جوان 2 الی 3 نفر در معرض خطر واریکوسل قرار دارند. این بیماری می تواند بر روی تعداد و کیفیت اسپرم های شخص تاثیر گذار باشد و در نهایت منجر به ناباروری مردان گردد. علت بیماری واریکوسل در ناحیه ی بیضه شبکه ی وریدی گسترده ای متشکل از سیاهرگ ها و سرخرگ ها قرار گرفته است که جریان خون بیضه و دمای آن را تنظیم می کنند. پزشکان تئوری های مختلفی را برای به وجود آمدن این بیماری مطرح کرده اند. اشکال در کارکرد دریچه های داخلی سیاهرگ های بیضه که منجر به تجمع خون در سیاهرگها می شود. انسداد عروق داخلی شکم در اثر تومورهای بدخیم و فشار پیشگیری از بیماری اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ پرهیز از مصرف غذاهای سودازا درمان یبوست مصرف آنتی اکسیدان های طبیعی استفاده از غذاهای ارگانیک پرهیز از فست فودها انواع واریکوسل گرید 1 : ورید ها به هنگام زور زدن قابل لمس هستند. گرید 2 : وریدها به هنگام ایستادن قابل لمس هستند. گرید 3 : وریدها در حالت ایستاده قابل مشاهده هستند. ساب کلینیکال : فقط با انجام سونوگرافی قابل مشاهده است. واریکوسل خفیف واریکوسل خفیف همان واریکوسل گرید 1 است که وریدهای بیضه به هنگام زور زدن قابل لمس هستند. واریکوسل و ناباروری اثرات واریکوسل بر ناباروری مردان تایید شده است و با پیشرفت این بیماری فرد می تواند مستعد ناباروری شود. عوارض واریکوسل جمع شدن و کوچک شدن بیضه ها ناباروری مردان به طور میانگین از هر 10 نفر مرد جوان 2 الی 3 نفر در معرض خطر واریکوسل قرار دارند. این بیماری می تواند بر روی تعداد و کیفیت اسپرم های شخص تاثیر گذار باشد و در نهایت منجر به ناباروری مردان گردد. علائم بیماری واریکوسل واریکوسل علامت خاصی ندارد و حین انجام معاینات بالینی و انجام ارزیابی های بارداری می توان به وجود آن پی برد. این بیماری به ندرت با درد همراه است.علائم بیماری واریکوسل شامل موارد زیر است: وجود ورم و برآمدگی درون کیسه ی بیضه وجود رگ های بزرگ و پیچ خورده درون کیسه ی بیضه بزرگ تر شدن بیضه ها احساس درد و ناراحتی به هنگام ایستادن، نشستن و انجام فعالیت های بدنی ناباروری احساس درد در بیضه ها در طول روز عدم تقارن بیضه ها تشخیص بیماری پزشک با انجام معاینه ی فیزیکی روتین و ساده بیضه ها و کیسه ی بیضه ها را از نظر وجود رگ های برجسته و ورم کرده چک می کند و سپس شما را در حالت ایستاده قرار می دهد و شما با انجام نفس های عمیق و خم شدن باید به پزشک خود در تشخیص بهتر و دقیق تر مسئله کمک کنید. اگر پزشک نتواند به نتیجه ی قطعی برسد برای تشخیص بیماری واریکوسل از سونوگرافی استفاده می کند. تصاویر واریکوسل عکس بیماری واریس بیضه درمان واریکوسل یا واریس بیضه در صورتی که واریکوسل در مراحل خفیفی قرار داشته باشد و عوارض آن مشاهده نشود نیازی به درمان ندارد ولی اگر علائم و عوارضی مانند درد، کوچک شدن بیضه ها ، کاهش تعداد و کیفیت اسپرم ها و ناباروری به وجود بیاید درمان آن ضرورت پیدا می کند.تنها روش درمان قطعی واریکوسل انجام عمل جراحی است و هیچ دارویی برای درمان آن وجود ندارد. البته امروزه در کنار روش عمل جراحی روش های درمانی کم تهاجمی تری هم وجود دارند که می توان برای درمان واریس بیضه انتخاب کرد. درمان های سنتی و خانگی واریکوسل اگر درمان سنتی و خانگی واریکوسل را انتخاب کرده اید باید بگوییم که این روش های درمانی به عنوان درمان قطعی شناخته نشده اند و فقط جنبه ی درمان حمایتی دارند و برای کاهش علائم و نشانه های واریکوسل موثر هستند. نوشیدن خاکشیر جوشیده شده: درمان واریکوسل با خاکشیر یکی از قدیمی ترین روش هاست. رژیم غذایی کم سودا دمنوش گل گاوزبان و سنبل طیب حجامت زالو درمانی واریکوسل ماساژ بیضه ها با روغن های طبیعی مانند روغن زیتون و کنجد درمان های پزشکی و دارویی واریکوسل واریکوسل درمان دارویی ندارد و تنها درمان پزشکی آن از طریق انجام عمل جراحی امکان پذیر است. این روش درمانی قطعی ترین روش درمانی شناخته شده است. عمل جراحی واریکوسل از طریق روش های زیر قابل انجام است: اینگوینال میکروسکوپیک اینگوینال رتروپریتوان لاپاروسکوپ

زگیل واژن یکی از انواع زگیل های تناسلی است که از همه گیر ترین بیماری های آمیزشی به شمار می رود، عامل زگیل واژن مثل انواع دیگر زگیل های تناسلی عفونت یا ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) است که بیشتر از 100 نوع یا سوش مختلف داشته و حدود 40 نوع از آن عامل زگیل ناحیه ی تناسلی یا واژن است. زگیل واژن چیست ؟ زگیل واژن به برجستگی های خاکستری یا گوشتی رنگ که در داخل و یا اطراف واژن ایجاد شده است، می گویند. همان طور که ذکر شد عامل این بیماری ویروس HPV است که از طریق رابطه جنسی و تماس پوست با پوست آلوده منتقل می گردد. این بیماری به شدن مسری است و می تواند تنها با یک بار ارتباط جنسی منتقل گردد. به یاد داشته باشید ویروس عامل این بیماری حتی اگر رابطه جنسی به طور کامل صورت نگیرد نیز احتمال انتقال دارد همچنین احتمال انتقال این بیماری در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر است.ویروس عامل زگیل واژن می تواند نواحی از جمله داخل و خارج واژن، دهانه رحم، مقعد و داخل دهان ( در صورت رابطه جنسی دهانی ) درگیر نماید. علائم زگیل واژن زگیل ناحیه واژن معمولا بدون درد است ولی علاوه بر ایجاد زائده و برجستگی هایی در ناحیه واژن ( داخل یا خارج آن ) می تواند شامل نشانه ها و علائمی دیگری باشد که از جمله ی آنها می توانیم به این موارد اشاره کنیم: خارش و سوزش ایجاد برجستگی های قهوه ای یا گوشتی رنگ فاقد درد که بهم پوسته شده و گسترش می یابند. زگیل واژن معمولا بیشتر از یک ناحیه ی را درگیر می نماید. ترشحات واژن خونریزی ( در حین مقاربت خونریزی ایجاد می شود.) ویروس عامل زگیل واژن میتواند به نواحی دیگر تناسلی مثل مقعد و یا ناحیه ی مخاطی مثل دهان ( در صورت رابطه جنسی دهانی ) منتقل گردد اما عامل این ویروس با زگیل هایی که روی دست و سایر نواحی بدن مشاهده می شود متفاوت است، و امکان انتقال آن به این نواحی وجود ندارد. عکس زگیل واژن عکس زگیل واژن عکس زگیل واژن عکس زگیل تناسلی زنان علت ابتلا به زگیل واژن عامل زگیل واژن مثل سایر زگیل های تناسلی ابتلا به ویروس پاپیلوما انسانی یا HPV است که موجب عفونت می گردد. این ویروس بیشتر از 100 نوع مختلف دارد و به راحتی از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. 30 تا 40 نوع از ویروس های پاپیلوما عامل زگیل واژن است و نوع 16 آن از انواع پرخطر محسوب می شود که عامل سرطان دهانه رحم می باشد.این ویروس بسیار شایع است به گونه ای که اغلب افرادی که رابطه جنسی متعدد دارند، دچار این ویروس می شوند ولی ممکن است هیچ علامت و یا نشانه خاصی را تجربه نکنند. همچنین ویروس عامل زگیل واژن میتواند به نواحی دیگر تناسلی مثل مقعد و یا ناحیه ی مخاطی مثل دهان ( در صورت رابطه جنسی دهانی ) منتقل گردد اما عامل این ویروس با زگیل هایی که روی دست و سایر نواحی بدن مشاهده می شود متفاوت است، و امکان انتقال آن به این نواحی وجود ندارد. پیشگیری از ابتلا به زگیل واژن مهمترین راهکار پیشگیری از این بیماری تزریق واکسن گارداسیل می باشد که از بروز آن جلوگیری می نماید و تزریق آن برای تمام افراد جوان ( افراد زیر 30 که در آستانه شروع رابطه جنسی هستند.) توصیه می شود. دیگر راهکارهای پیشگیری از این بیماری بدین شرح است: استفاده از کاندوم حین رابطه جنسی ( در نظر بگیرید ویروس قادر است از طریق نواحی که کاندوم آن را نمی پوشاند نیز منتقل گردد. ) شستن ناحیه های تناسلی قبل و بعد از برقراری رابطه جنسی دقت در انتخاب شریک جنسی افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن عدم مصرف سیگار مصرف فولات و ویتامین B12 درمان دارویی و پزشکی زگیل واژن 10 تا 20 درصد از موارد این بیماری بدون هیچ درمانی ناپدید می شود ولی حتی در این موارد هم ویروس به طور کامل از بدن خارج نمی گردد بلکه در خون فرد باقی مانده و ممکن است مجدداً عود نماید، در واقع می توان گفت هیچ درمان قطعی برای زگیل واژن وجود ندارد اما راهکار هایی برای از بین بردن زائده های ایجاد شده وجود دارد و می تواند علائم حاصل از بیماری را کاهش دهد، برخی از راهکار های درمان موضعی زگیل واژن از طریق دارو بدین شرح است: کرم آلدارا : مصرف این کرم با عوارضی مثل سوزش پوست همراه است. پودوفیلوم رزین : این دارو نوعی محلول است که جهت از بین بردن ضایعات زگیل مورد استفاده قرار میگیرد و بعد از 48 ساعت موجب سفید شدن و به دنبال آن کوچک شدن زگیل می گردد و در نهایت آن را از بین میبرد. این محلول سم قوی است و باید تنها در مطب پزشک مورد استفاده قرار گیرد. پودوفیلوکس: این دارویی به دو شکل محلول و ژل وجود دارد که برای درمان این بیماری و تخریب پوست زگیل مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو را تنها می توان برای زگیل های خارجی واژن استفاده نمود و استفاده از آن در داخل و در دهانه رحم به هیچ وجه توصیه نمی گردد. این دارو را می توان در خانه ولی تنها با نسخه پزشک استفاده و تهیه نمود. اسید تری کلرواستیک : این اسید برای درمان های موضعی این بیماری استفاده می شود ولی درمان کاملی نیست. تزریق داروی اینترفرون : این دارو زمانی که دیگر دارو ها موثر نباشند مورد استفاده قرار گیرد. زمانی که زگیل از طریق مصرف دارو بهبود نباید روش های پزشکی توصیه می گردد. برخی از روش های پزشکی درمان زگیل واژن بدین شرح است: الکترو کوتر : در این روش زگیل ها از طریق جریان الکتریکی سوزانده می شوند.این روش نیاز به بی حسی است و معمولا اثر زخم بجای می ماند. کرایوتراپی (سرما درمانی) : در این روش که با استفاده از نیتروژن مایع صورت می گیرد، زگیل های تناسلی را منجمد می کنند و یکی از بهترین روش های درمان زگیل واژن است زیرا که هیچ عوارض جانبی را به همراه نخواهد نداشت. لیزر درمانی : این روش برای زگیل های بزرگ و یا عود کرده مناسب است زیرا هزینه بالایی داشته و مدت زمان بهبودی آن طولانی است. جراحی :در این روش زگیل ها برداشته می شوند و نیازمند بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی است. اما امکان عود مجدد بیماری وجود دارد . منبع

آبسه مقعدی شایع ترین نوع آبسه و وضعیتی دردناک و آزاردهنده است. این وضعیت در نتیجه تجمع چرک در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد میشود. اکثر آبسه ها در نتیجه عفونی شدن غدد اطراف مقعد ایجاد می شوند. این مشکل با ظاهر شدن یک جوش دردناک و متورم نمایان میشود. این جوش ممکن است به رنگ قرمز و یا گرم باشد. این وضعیت نیاز به درمان سریع دارد در غیر این صورت خطر بروز عوارض جدی وجود دارد. علت آبسه مقعد چیست؟ روده دارای غددی است که با ترشح موادی مخصوص به عملکرد روده کمک میکنند. علت تشکیل آبسه ها بسته شدن ورودی همین غدد مقعد در اثر عوامل مختلف است. این امر موجب تجمع عفونت می گردد. این بیماری می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. مهمترین این دلایل عبارتند از : شقاق مقعد، شکاف عمیق در کانال مقعد که میتواند آلوده شود. عفونتهای مقاربتی مسدود شدن غدد مقعد شرایط زیر می توانند خطر بروز این بیماری را افزایش دهند: بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو دیابت دیورتیکولیت شیمی درمانی بیماری التهابی لگن رابطه جنسی مقعدی با شریک آلوده استفاده از داروهایی مانند پردنیزون برخی باکتری ها مثل استافیلوکوک و اشرشیاکولی علائم عفونت مقعدی آبسه مقعدی اغلب با علائم زیر همراه است: درد، که معمولاً در هنگام نشستن تشدید میشود. تحریک پوست در اطراف مقعد، ایجاد تورم، قرمزی و حساسیت به لمس تخلیه چرک یبوست یا درد هنگام دفع مدفوع تب و لرز در برخی موارد نیز احتمال خونریزی مقعدی و مشکلات ادراری وجود دارد. به علاوه اگر آبسه عمیق تر شود؛ به خصوص در افرادی که مبتلا به بیماری های التهابی روده هستند، ممکن است علائم دیگری مثل درد و ناراحتی شکم نیز ظاهر شود. عوارض شایع ترین عارضه ای که در اثر درمان نکردن و یا درمان نصف و نیمه آبسه ایجاد می شود، فیستول مقعدی است. معمولاً از هر دو نفر مبتلا به آبسه یک نفر به فیستول دچار میشود. پیشروی عفونت می تواند به این بیماری بیانجامد. بنابراین لازم است، در صورت بروز آبسه سریعاً آن را درمان کنید، درمان این بیماری به مراتب راحت است از درمان فیستول است. به طور کلی فیستول به ایجاد یک مسیر غیر طبیعی بین دو عضو از بدن گفته میشود، برای اطلاع بیشتر در مورد این بیماری می توانید صفحه درمان فیستول را مطالعه نمایید. تشخیص آبسه مقعدی معمولاً با یک ارزیابی بالینی و معاینه دیجیتال رکتال میتوان این بیماری را تشخیص داد. اما برخی از بیماران ممکن است، برای پیدا کردن علت اصلی به آزمایش های دیگری نیاز داشته باشند. در اغلب موارد آندوسکوپی و MRI نیز به بیماران توصیه میشود. تصاویر آبسه مقعدی مشاهده عکس آبسه مقعدی می تواند به شما در تشخیص راحت تر این بیماری کمک کند. با دقت در این عکس می توانید مشاهده کنید که وجه مشترک این عارضه ها تورم، التهاب اطراف آبسه است. که می تواند عفونت آن را تایید کند. اگر این موضع متورم شده را لمس کنید احتمالاً ناحیه گرم است. به یاد داشته خود شما نباید سعی در تخلیه این موضع داشته باشید با این کار تا وضعیت را وخیم تر خواهید نمود. درمان آبسه های مقعدی درمان عفونت مقعدی شامل تخلیه کامل چرک آن میشود. برای این منظور معمولاً پزشک پس از تزریق بی حسی، آبسه را شکافته و عفونت آن را تخلیه میکند. زخم حاصل نیاز به بخیه و یا مراقبت های خاصی ندارد. بهتر است بعد از تخلیه از حمام سیتز یا نشستن در آب گرم برای بهبودی سریع تر کمک بگیرید. مصرف آنتی بیوتیک برای درمان عفونت مقعدی و با مشورت پزشک می تواند موثر باشد. رژیم غذایی این بیماران باید سرشار از فیبر باشد و از یبوست جلوگیری نمود. حفظ بهداشت مقعد امری ضروری است. به نشستن و خوابیدن خود دقت داشته باشید و از وارد کردن فشار به موضع جلوگیری https://drabedian.com/

علائم با وجود اینکه دلایل گوناگونی برای شکست ایمپلنت دندان وجود دارد، ولی علائم آن ها یکسان است. در صورتی که با یکی از موارد زیر روبه رو شدید بدانید ایمپلنت دندان شما دچار مشکل شده است: - در ایمپلنت دندان یا در پیرامون آن احساس درد زیاد کردید. - در صورتی که لثه هایتان تورم و التهاب پیدا کردند. - در حالتی که ایمپلنت دندان گذاشته شده شل شده است. درد زیاد و مشکل در دندان توجه داشته باشید در روند بهبود ایمپلنت داشتن کمی درد طبیعی است ولی این درد فقط در زمانی که تازه کاشت انجام دادید، بایستی وجود داشته باشد در غیر این صورت بدون اینکه اتفاقی رخ داده باشد درد داشت، امکان این وجود دارد که نشان دهنده ی شکست ایمپلنت دندان باشد. در این شرایط حتما بدون وقفه به دنداپزشک مراجعه کنید زیرا اگر مشکلی هم وجود نداشت پیشگیری بهتر از درمان است. التهاب لثه*ها در صورتی که بعد از کاشت ایمپلنت، لثه اتان دچار کمی ورم شد هیچ مشکلی وجود ندارد و امری طبیعی است ولی اگر دچار التهاب و تورم و قرمزی شد بایستی به دندانپزشک مراجعه شود زیرا که این علائم نشان دهنده ی عفونت است و همان طور که می دانید عفونت بسیار خطرناک است و ممکن است علاوه بر آسیب زدن به دهان و دندان های دیگر، وارد خون شود. بنابرین بلافاصله به دندانپزشک مراجعه کنید تا زودتر مورد درمان قرار گیرد. به احتمال زیاد برای اینکه مانع گسترش عفونت شود، دندانپزشک آنتی*‎بیوتیک و دهان*شویه*هایی آنتی*باکتریال را برای فرد تجویز می کند که بایستی روزی 3 بار از آن استفاده کند. اغلب شرایط افراد با هم فرق می کند اما این مورد نشانه ای است که نباید از ان به سادگی رد شد. ایمپلنت*هایی که محکم و مطمئن نیستند اگر کاشت ایمپلنت به درستی در جای مناسب خودش قرار گیرد باید دقیقا مشابه با دندان های خودتان به نظر بیاید. در حقیقت این کاشت اگر به درستی انجام شود نباید به هیچ عنوان احساس کنید کاشت ایمپلنت دندان انجام داده اید. ایمپلنت دندان نباید حتی یه ذره شل یا لق باشد باید دقیقا مشابه با دندان های دیگرتان باشد و اصلا احساس چیزی خارجی در دهانتان نکنید. یکی از واضح ترین علائم، شل بودن دندان است که می توان به راحتی آن را تشخیص داد و این مورد می تواند آسیب های خطرناکی به دهانتان وارد کند و نباید به راحتی از آن چشم پوشی کرد. این مسئله اصلا جزو موارد طبیعی د روند بهبود ایمپلنت دندان نیست و بایستی به معالج خود مراجعه کرد. در بعضی موارد که مقدار شل بودن شدید است بایستی ایمپلنت کاشته شده خارج شود تا آسیب جدی وارد نکند. مشکل در جویدن غذا یا گاز زدن در صورتی که زمان خوردن یا جویدن غذا یا هر چیزی احساس درد یا ناراحتی داشته باشید، با یکی از علائم شکست ایمپلنت دندان روبه رو شدید. همان طور که در بالا گفته شد به هیچ وجه نباید احساس کرد که دندانی غیر طبیعی در دهان وجود دارد. ایمپلنت دندان، عملکرد، احساسس و ظاهری یکسان با دندان های طبیعی انسان دارد بنابراین نباید هنگام جویدن احساس درد کرد در غیر این صورت علائم شکستی است. دقیقا مشابه با اینکه اگر دردی در دندان طبیعی باشد نشانه ی مشکلی است در ایمپلنت دندان نیز به همین شکل است. در صورت برزو این درد باید بلافاصله به دنداپزشک مراجعه کرد و فکر نکنید که با گذر زمان خودش بهبود می یابد.

کنوانسیون پاریس ناظر بر مالکیت صنعتی، در مفهوم وسیع آن است و به عنوان سندی پایه در این زمینه، موضوعاتی از جمله اختراعات ، علامت تجاری ، طرح های صنعتی ، مدل های اشیاء مصرفی ، اسامی تجاری ، نشانه های جغرافیایی و جلوگیری از رقابت غیر منصفانه را دربرمی گیرد. بر اساس ماده 6 ( مکرر 9 ) کنوانسیون پاریس، علائمی که دارای ویژگی های ذیل باشد، قابل ثبت نمی باشند : - علائمی که از روی یک علامت معروف کپی برداری شده است. - علائم تقلیدی - علائمی که ترجمه یک علامت ثبت شده قبلی باشد. - علائمی که به علت شباهت با یک علامت شناخته شده معتبر مصرف کننده را به اشتباه بیاندازد. - علائمی که بدون مجوز، د ربردارنده نشان های خانوادگی ، پرچم کشورها ، سایر علائم دولت ها ، علائم رسمی و نشانه هایی که دولت ها برای تضمین کیفیت کالا به کار می روند باشند. از جمله مهم ترین مقررات کنوانسیون پاریس در خصوص ثبت بین المللی علائم تجاری : 1) شرط استعمال علامت ثبت شده بنا بر ماده 5 کنوانسیون بند ج ( 1 ) هر گاه در کشوری از کشورهای عضو اتحادیه استفاده از علامت تجاری ثبت شده ای اجباری باشد این علامت در شرایطی که استعمال نشده است ، قابل بطلان نمی باشد مگر اینکه مدت زمان معقولی سپری شده باشد و مهلت داده شده منقضی گردد و همچنین شخص ذی نفع که در استعمال علامت تجاری مزبور، قصور کرده است نتواند این عدم استفاده را توجیه نماید. 2) علائم تجاری مشهور به موجب مقررات کنوانسیون پاریس، چنانچه ثبت علامتی یا استعمال علامت تجاری یا صنعتی که به ترتیب ، اعم از انتشار مجدد، امکان بروز اشتباهاتی را فراهم آورد ، باطل و ممنوع اعلام گردد. مشروط بر اینکه : اولاَ : مقامات صالح هر کشور، برایشان مسجل و اثبات شده باشد که این علامت شناخته شده و مشهور است و ادعای صرف کفایت نمی کند که چنین برخوردی ایجاد گردد و ثانیاَ : نظام حمایتی کنوانسیون، مندرج در موارد 2 و 3، شخص صاحب علامت را تحت پوشش قرار دهد. 3) نشانه های دولتی، علائم رسمی و نشانه های سازمان های بین المللی در ماده 6 کنوانسیون پاریس قوانین و مقررات پیرامون ممنوعیت های راجع به علائم دولتی، انگ های رسمی و علائم سازمان های بین المللی ، بیان گردیده است. در واقع هدف اساسی از اجرای مقررات این ماده، این است که حقوق دولت ها در رابطه با علائم و نشان های رسمی و دولتی حفظ گردد، چرا که استفاده از این نشان ها به عنوان علائم تجاری در فعالیت های تجاری، مجاز می بود موجبات فراهم آمدن اشتباه و انحراف ذهن عموم مصرف کنندگان در مبدا و اصل محصول مورد استفاده می گردید. در بند 3 ( الف) این ماده همچنین، کشورهای عضو اتحادیه، در اجرای مقررات مذکور، بدین وسیله موافقت می دارند که در صورت تمایل به حمایت از کلیه یا قسمتی از علائم خود، فهرستی از علائم دولتی، نشان ها و انگ های رسمی کنترل و تضمین و کلیه تغییرات بعدی فهرست را متقابلاَ از طریق بین المللی ارسال نمایند. و نیز تمام تغییراتی که بعداَ ممکن است در این فهرست رخ دهد را متقابلاَ از طریق سازمان جهانی مالکیت فکری برای اطلاع کشورهای دیگر ارسال دارند. 4) حمایت از علائم تجاری ثبت شده در کشور مبدا این مساله ناظر بر این امر است که هر علامت تجاری ثبت شده در کشور مبدا، که قاعدتاَ بنا بر قوانین ثبت داخلی همان کشور، به ثبت رسیده است یا به همان شکل، در سایر کشورهای اتحادیه نیز پذیرفته می شود و مورد حمایت خواهد بود. بنا بر ماده 6 کنوانسیون، امکان مردود دانستن تقاضای ثبت علامت تجاری در سایر کشورهای عضو اتحادیه، یا ابطال آن ، جز در موارد اصلاح شده در بند ب همین ماده وجود ندارد. 5) ماهیت کالا در ثبت علامت بعضاَ ممکن است این اتفاق بیفتد که محصولی با قوانین داخلی یک کشور خاص هماهنگی نداشته باشد. در واقع با امعان نظر به پیش بینی های قانونی در سیستم حقوقی داخلی آن کشور، به دلایلی چند، اعم از نامشروع بودن آن محصول یا غیر امنیتی بودن آن ممکن است امتناع از ثبت علامتی وجود داشته باشد. اما با توجه به اینکه اساساَ کنوانسیون پاریس که حول موضوع حمایت از مالکیت صنعتی تدوبن گردیده است، ورای ماهیت محصولات تولیدی، به علائم تجاری می پردازد، نوع محصولاتی که علامت تجاری روی آن نصب می شود را در هیچ مورد مانع از ثبت آن علامت نمی داند. چه بسا که بنا بر مرور زمان، قوانین تغییر یافته و محصول مربوطه، شرایطی را که ملازمه با قوانین آن کشور دارد، کسب نماید. الحاق ایران به کنوانسیون پاریس پس از تصویب قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجاری در تاریخ 10 / 12 / 1337 و درج آن در روزنامه رسمی کشور، وزارت امور خارجه الحاق ایران را به قرارداد پاریس طی نامه ای اعلام داشت و مراتب در شماره 14 / 4 / 39 روزنامه رسمی کشور آگهی گردید و عضویت دولت ایران از 24 / 9/ 38 ( 16 دسامبر 1959 ) قطعی شد. قرارداد پاریس با تجدید نظر هایی که تا سال 1924 در لندن صورت گرفته بود به مجلس تقدیم شد و به ضمیمه قانون در روزنامه رسمی کشور منتشر گردید و اگرچه ایران پس از اصلاحات 1958 لیسبون به کنوانسیون ملحق شد، اما پیشنهادکنندگان قانون به این اصلاحیه بی توجه بوده و صرفاَ تا اصلاحیه لندن را مورد ملاحظه و تصویب قرار داده بودند. ایران چیزی حدود 10 سال بعد به اصلاحات لیسبون ملحق شد که متن این اصلاحات در روزنامه رسمی شماره 7269 مورخ 18 / 10 / 1348 انتشار یافت. علائم ثبت نشدنی در کنوانسیون پاریس