مقایسه اساطیر ایران با دیگر ملت ها

[farhangiran]

اگر بی اغراض تاریخ و پیشینه ملت های متفاوت را مورد بررسی قرار دهیم . بدون هیچگونه اغراضی پس از بررسی های فراوان شاید همگی به این برسیم که در میان همه ملت ها شاید دو سه ملت پیشینه ای به قدمت تاریخ دارند و بقیه قدمتشان از 30 سال تا چند صد سال و سال نیز هست . اما در میان همه اسطوره و افسانه و حماسه به معنای واقعی کلمه فقط در کشورهایی مثل ایران ، هند و یونان یافت میشود . اگر بخواهیم قیاسی بین حماسه های این سه کشور با یکدیگر داشته باشیم و شاهنامه فردوسی که استاد سخن فردوسی بزرگ آن را سروده است را با ایلیاد و ادیسه هومر از یونان و حماسه مهابهاراتا و رامایانا از هند مقایسه کنیم متوجه میشویم که حماسه هند با این دو اصلا قابل قیاس نیست .

اما حماسه های ایران و یونان که بسیار شبیه یکدیگر هستند از حیث های مختلفی با یکدیگر تفاوت هایی دارند . همه ی شما میدانید که در بین مردمان جهان حماسه های یونان از طرفداران بیشتری برخوردار هستند که بزرگترین دلیل ان میتواند اسطوره ای و افسانه ای بودن بیش از حد ان حماسه ها باشد . مثلا هنگامی که ادیسیوس پس از شکست تروا در بازگشت دچار مشکلاتی میشود خدایان مختلف به کمک او می آیند اما در شاهنامه فردوسی این خدایان وجود ندارند . آیا در ایران باستان این افسانه ها در اصل وجود نداشته اند ؟

پاسخ این سوال خیر هست . کتاب ها و شواهد نشان میدهد که این افسانه ها در ایران باستان نیز بوده است و حتی بیشتر و کاملتر از یونان باستان اما هنگامی که فردوسی خوتای نامک را از موبدان زرتشتی می گیرد خوتای نامک از بین رفته و کامل نیست و به همن دلیل بسیاری از افسانه ها در کتاب شاهنامه مانند حضور خدایان و کمک به پادشاهانی مثل ( جمشید و فریدون ) در شاهنامه حذف شده است اما میتوان این افسانه ها را در جاهای دیگر خواند و لذت برد . امشاسپندان و خدایان ایران باستان ، گات ها حتی هفت خان رستم و هفت خان اسفندیار همه این ها میتوانند نمونه ای از این افسانه ها باشند . پس بدون اغراق و بدون شک کشور ما میتواند بزرگترین پیشینه و تاریخ دنیا را داشته باشد باشد که آن را ارج نهیم و به دیگران منتقل سازیم .

مقاله از فرهنگ ایران

منبع : http://www.farhangirani.ir/index.php?viewpost=lk544cmc511g