زير باران

[ircfc 285]

زیر باران قدم زدم شاید

شهر تهران تو را به من بدهد

شاید این بغض چند ساله ی من

مثل باران به مرگ تن بدهد

زیر باران قدم زدم شاید

چشم هایم دوباره تر بشود

سهم من از نبودنت این بود

باز هم عازم سفر بشود

زیر باران قدم زدم دیدم

بین باران و چتر یک جنگ است

و به این نکته می رسم اینجا

آسمان دائما همین رنگ است

من به آغوش تو چه محتاجم

مثل یک بچه بین لولوها

کمکم کن فقط تو می فهمی

درد غول چراغ جادو را

سنگ فرش پیاده رو دیشب

با قدم های من ترک برداشت

رنگ های پریده ی مردم

ترس را توی سینه ام می کاشت

و به این راز ساده پی بردم

زندگی اتفاق مشکوکی است

مردم شهرمان گمان کردند

آدمی یک عروسک کوکی است

زیر باران قدم زدم شاید

شهر کرمان تو را به من بدهد

اشک هایم امان نمی دادند

کاش باران تو را به من بدهد