دانلود رمان کژال نودهشتیا

**سهند 18** · 29 خرداد، ۱۳۹۷

کوروش خیلی خشک جواب سلام هردویمان را داد اخم کرده بود انگار از چیزی عصبانی بود رو به من گفت -بیا دم در کارت دارم… نگاهی به پریسا کردم پریسا لبش را به دندان گرفت و سری تکان داد اما من بی هیچ ترسی به طرف در رفتم داشت کفش هایش را میپوشید -حساب داری؟ -حساب؟ -آره حساب بانکی! -نه! -فردا صبح که خواستم برم کارخونه آماده شو باهم میریم بانک ! -بانک برای چی؟ -برای باز کردن حساب ! -خب حساب برای چی؟ -برای اینکه از حالا ماهیانه نفقتو بریزم به حسابت وای !!!تمام حرف هایمان را شنیده بود برای همین اینگونه برافروخته و عصبانی بود -نیازی….. -فردا صبح آماده باش خدافظ -به سلامت در را بستم و به سمت پریسا بازگشتم -وای پری تمام حرفامونو شنیده بود -چی گفت؟ -هیچی گفت فردا میریم یه حساب برات باز میکنم -خب خدارو شکر حداقل سبب خیر شدم فردا میام دنبالت بریم خرید -نه فردا که نه خودم زنگت میزنم..باید اول کلید خونه رو هم بگیرم ازش بعد میتونم بیام بیرون باشه راستی کوهیار کجاست؟ -خوابه !دیگه باید بیدار بشه پریسا برای شام هم پیش من و کوهیار ماند و بعد از شام تاکسی گرفت و رفت بعد از خوابیدن کوهیار به اتاق کوروش رفتم تا لیوان را از اتاقش بردارم دیدم لیوان خالی است برداشتم و با لبخند لیوان را به آشپزخانه بردم و به اتاقم برگشتم . صبح روز بعد با کوروش به بانک رفتیم آنجا همه پسر اقای کیازند را میشناختند حساب من خیلی سریع درست شد و گفتند که یک ساعت دیگر کارت ای تی ام هم درست میشود نگران کوهیار بودم که در ماشین خواب بود که کوروش گفت -تو همین جا منتظر بمون من جایی کار دارم میرم و میام تا یک ساعت دیگه -کوهیار! -نگران کوهیار نباش حواسم بهش هست -باشه یک ساعت بعد کارت من اماده شده بود ولی هنوز کوروش برنگشته بود با او تماس گرفتم -الو دقیقه ی دیگه اونجام 01 -سلام ترافیکه تا -باشه پس میام دم بانک -نه بمون داخل هرموقع رسیدم زنگت میزنم بیا -باشه! -مواظب باش! -باشه خدافظ قطع کرد !مواظب باش !جمله ی ناشناخته ای که از دهن کوروش خارج شد !با اینکه شاید جمله ی خاصی نبود اما برای من خیلی خاص و عجیب غریب بود! چند دقیقه بعد کوروش زنگ زد و من از بانک خارج شدم توی ماشین نشستم و سلام کردم و به عقب برگشتم -کوهیار بیدار نشد