مشکی،سپید، سکوت و دیگر هیچ

[erfan100 0]

همه جا غرق در سکوت است. همه جا تاریک است. شعاع نور از روزنه ای در لابه لای درختان به آرامی می تابد تا کمی از تاریکی و سیاهی را برایتان روشن کند. هنوز نمی دانید کجایید. نمی دانید چگونه به این مکان آمده اید. اما از یک چیز مطمئن هستید؛ باید به راه خود ادامه داده و از این جهنم تاریک خلاص شوید.

به جرات می توان چندین جایزه بهترین های سال را به این بازی اختصاص داد. در این دوران که همه شرکت ها به دنبال ساخت بازی هایی با گرافیک خارق العاده و اکشن نفس گیر هستند، شرکتی هم پیدا می شود که با ساخت یک عنوان ساده، آن هم در سبک دو بعدی، تمامی امتیازات سایت ها و مجلات را از آن خود کند و به تنهایی در میان تمامی عناوین آرکید مکان نخست را به خود اختصاص دهد.

با زدن دکمه استارت وارد بازی می شوید. از هیچ چیز خبر ندارید. همه جا تاریک است. پسرک داستان ما کم کم از خواب بیدار می شود و خود را تک و تنها در میان جنگلی مرموز می یابد. او حتی نمی داند چگونه به اینجا آمده است؛ حتی هدف و داستان و پیشینه ای برای بازیکن مشخص نمی شود. در این میان تنها یک هدف به ذهنتان خواهد رسید؛ راه را ادامه بده! رفته به رفته کم کم با نکات جالبی از بازی و محیط آشنا می شوید. محیطی که حتی به یک پسر بچه نیز رحم نمی کند.

بازی از ابتدا تا انتها بدون هیچ گونه دایالوگ، موزیک و کات سین ادامه می یابد. با پیشرفت در بازی با موجودات عجیب و تله های وحشتناکی روبرو خواهید شد که هر یک دارای روشی خاص برای گذراندن هستند. این بازی واقعا با مغز شما بازی خواهد کرد. رفته رفته حس خفقان به شما دست خواهد داد. نبود موزیک در بازی خود عاملی است که این حس را به شما منتقل خواهد کرد. هر از چند گاهی فقط صدای چرخ دنده ها و اره هایی را خواهید شنید که موزیک مرگ برایتان می نوازند. سوپریز ها و شوک ها، تا انتهای بازی شما را رها نخواهد کرد. کافیست کمی بی دقتی کنید تا شاهد تکه تکه شدن پسرک کوچک ما باشید. در این بازی مرگ بی معنی است. پایه و اساس گیم پلی بر همین اصل بنا شده است: پیشروی کن، اشتباه کن، بمیر و حالا با هوشیاری بیشتری راه را ادامه بده. محیط های بازی بسیار متنوع هستند و هر محیط بسته به شرایط خود دارای معماهای جالبی است. بعضی از آن ها واقعا پیچیده هستند، بعضی اصلا پیچیده نیستند اما چون فکر می کنید پیچیده است وقت زیادی را برایش تلف می کنید! کنترل بازی کلا از دو دکمه تشکیل یافته است. پرش و گرفتن. اما به واسطه همین دو دکمه کارهایی انجام می گیرد که بازی های بزرگ نیز از انجام آن عاجزند!

فیزیک بازی بسیار زیبا و روان طراحی شده. معماهای زیادی را به واسطه قوانین فیزیکی باید حل کنید. تغییرات جاذبه بازی برای حل معما از بخش های به یاد ماندنی است. در بعضی مراحل با زدن کلیدی کل مرحله شروع به چرخش می کند که در این میان باید با هوشیاری کامل از این فرصت به نفع خود استفاده کنید و راه را برای خود باز کنید. در این بازی اشتباه حکم مرگ دارد. تنها یک اشتباه شما را به آخرین چک پوینت هدایت خواهد کرد. در بین مراحل کرمی سفید رنگ بر روی سر کاراکتر می نشیند و کنترل حرکت او را به عهده می گیرد و شما قادر به تغییر مسیر نیستید. اینجاست که باید فکرتان را بکار بیاندازید تا راه فراری برای خود پیدا کنید. حرکات پسرک بسیار نرم و جالب از آب در آمده است. صحنه آویزان شدن او از لبه پرتگاه یا طناب چیزی است که تا پایان بازی برایتان تکراری نخواهد شد.

گرافیک بازی بسیار هنری کار شده است. واقعا انسان در این گونه عناوینی معنای واقعی هنر را درک می کند. کل بازی از سه رنگ مشکی، خاکستری و سفید تشکیل یافته است. حتما پیش خود می گویید چگونه با این سه رنگ تاریک و مرده می شود بازی ساخت! باید این بازی را تجربه کنید تا واقعا به هنر سازندگان پی ببرید. صدا گذاری فوق العاده است. از صدای زمزمه باد در میان درختان گرفته تا صدای اره و آب و ... همگی به بهترین نحو ساخته شده اند. حتی بعضی از معماها نیازمند گوش دادن به افکت های صوتی است تا در زمان مخصوص با توجه به صدای مکانیزم دستگاه عمل کنید.

حالا به پایان بازی رسیده ایم... نترسید چیزی را لو نمی دهیم؛ باید بگویم که این بازی یکی از بهترین پایان ها را دارد. پایانی که حتی یک درصد هم به آن فکر نمی کنید. پایانی که بعد از اتمام بازی شاید چندین دقیقه مات و مبهوت به صفحه خیره شوید و سوالات ایجاد شده برایتان را یکی یکی مرور کنید. فقط کاش کمی این بازی طولانی تر می شد تا بتوانیم بیشتر در دنیای لیمبو به گشت و گذار بپردازیم. پیشنهاد می کنیم این عنوان خارق العاده را به هیچ وجه از دست ندهید. مطمئن باشید این بازی خیلی بیشتر از 1200 مایکروسافت پوینت ارزش دارد و از آن دسته از بازی ها است که تا سال ها در خاطرتان باقی خواهد ماند.