رپیثوین سرور گرمای نیمروز ( از جشن های نوروز )

[farhangiran 2]

در ایران باستان و در دین زرتشت هر کدام از زمان های روز و شب پاسدارانی دارند که فرشتگان اوقات نامیده میشوند .رپیثوین سرور گرمای نیمروز ماههای تابستان و تقابل ضروریِ سود بخشی تیشتر است.در ایران باستان رپیثوین را سرور جهان ارمانی می نامند و این به آن دلیل است که خورشید پیش از ورود شر بر فراز جهان و دار قرار گاه رپیثوین یا رفتون بی حرکت بود.ایرانیان باستان معتقد بودند که آفرینش در هنگام روز آغاز شد و اهورا مزدا به هنگامی از روز که رپیثوین بود قربانی کرده و آفرینش آغاز شده است و به اعتقاد انان در همین هنگام نیز رستاخیز شکل گرفته و آفرینش پایان می یابد .بدین سان رپیثوین نه فقط سرور زمان آغازین که سرور زمان بازسازی نیز هست.ایرانیان باستان میگویند که رپیثوین همواره در حال تلاش هست و حتی در زمستان که هوا سرد میشود و دیو زمستان یورش می آورد رپیثوین به زیر زمین رفته و آب ها و .. را برای گیاهان و حیوانات و ... گرم نگه میدارد .بازگشت سالانه او در بهار بازتابی از پیروزی نهایی خیر و کاری است که اداره آن با اوست؛تا زمانی که سرانجام شر مغلوب و فرمانروایی خدا بر زمین تحقق بیابد.

جشن رپیثوین بخشی از جشن نوروز،روز نو در سال واقعی و نیز روز نو در زمان آرمانی آینده است.آمدن وی بر زمین زمانی برای شادمانی و امید به رستاخیز و نمادی از پیروز نهایی خیر بر شر است.

رپیثوین مانند دیگر فرشتگان پاسدار یاری دهنده ای دارد که “فرادت فشو” و “زنتوم” نام دارند و زمان دقیق او از ظهر تا غروب است .

دیگر پاسداران زمانهای روز و شب در آیین زرتشت عبارتند از:

اوزیرن از غروب تا سر شب،ایوه تریتوم از شام گاه تا نیمه شب و اوشهن از نیمه شب تا بامداد .

هر کدام از این ها یاری دهندگانی دارند و علاوه بر این همه ایزدان این فرشتگان را نیز کمک و یاری میدهند . به راستی که آیین های کهن کشور عزیزمان چه زیباست و خواندن آن ها چه لذت بخش باشد که مطالعه مان را بالا ببریم و ان ها را به دیگران حتی دیگر کشور ها منتقل کنیم .

منبع : فرهنگ ایران

http://www.farhangirani.ir/index.php?viewpost=9i263fnc600f