جدول تناوبی عناصر

[ircfc 285]

استاتین

At استاتين

از واژه يوناني astatos به معناي ناپايدار

نشانه شيميايي: At

عدد اتمي: 85

جرم اتمي نسبي : 211-210

ظرفيت : 7، 5، 3، 1

نوع عنصر : نافلز

گروه : VII دوره : 6

چگالي نسبي: ناشناخته

نقطه ذوب: (F °6/575) C ° 302

نقطه جوب: (F °6/710) C ° 377

ايزوتوپ ها : پايدارترين آنها At210 (نيمه عمر3/8 ساعت)، داراي حدوداً 20 ايزوتوپ كه همگي راديواكتيو هستند.

آلوتروپ ها : ناشناخته

استاتين در طبيعت عنصر كميابي است. از فروپاشي راديواكتيو به وجود مي‌آيد، اما نيمه عمر كوتاهي دارد و به همين دليل تقريباً به همان سرعتي كه به دست مي‌آيد، ناپديد مي شود. با اين وجود مي توان آن را با بمباران ايزوتوپي از عنصر بيسموت توسط ذرات آلفا به صورت مصنوعي توليد كرد. ايزوتوپ استاتين، At211، به صورت عنصري كم نياز در پزشكي كاربرد دارد كه در غده تيروئيد متمركز مي‌شود و با اشعه ايكس قابل شناسايي است. نيمه عمر آن كمي بيش از هشت ساعت است، يعني اينكه عليرغم راديواكتيو بودنش قبل از آن كه مدت زمان زيادي در بدن باقي بماند فروپاشي مي‌كند و به مواد بي خطر تبديل مي‌شود. اين عنصر در سال 1940 توسط گروهي به دانشگاه كاليفرنيا در بركلي كشف شد.

[ircfc 285]

آرسنیک

As آرسنيك[1]

از واژه يوناني arsenikon به معناي «ارپيمنت زرد» كه كاني زرد رنگي حاوي آرسنيك مي‌باشد.

نشانه شيميايي: As

عدد اتمي: 33

جرم اتمي نسبي : 9216/74

ظرفيت : 3 و 5

نوع عنصر : شبه فلز

گروه : V دوره : 4

چگالي نسبي: 73/5

نقطه ذوب: (F °1135) C ° 613 تصعيد مي‌شود.

ايزوتوپ ها : فراوان ترين آنها As75 مي‌باشد.

آلوتروپ ها : داراي 3 آلوتروپ: آرسنيك سياه/ خاكستري، آرسنيك سفيد و آرسنيك زرد (نافلز).

آرسنيك در معمول ترين حالت شبه فلزي خود به رنگ خاكستري است و ساختاري شكننده و بلورين دارد. اين عنصر در بسياري از كاني ها وجود دارد، اما به ندرت به صورت عنصري خالص يافت مي‌شود. اين كاني ها عبارتند از: آرسنوليت، رلگار، ارپيمنت، آرسنوپيريت و لالينگيت. براي جداسازي اين عنصر، كاني آن را در خلاء حرارت مي‌دهند، آرسنيك به صورت گاز از كاني تصعيد شده و به صورت يك نمونه خالص به حالت جامد در مي آيد. در مقياس تجاري عمدتاً به صورت فرآورده اي جانبي از فرايندهاي فلز شناختي توليد مي شود، زيرا اغلب در كاني هاي عناصر فلزي حاوي آهن از جمله آرسنوپيريت يافت مي شود.

آرسنيك در طبيعت به مقدار كم در خاك، آب دريا و نيز در بدن موجودات زنده از جمله انسان وجود دارد. اين عنصر و تركيبات آن در دسته سموم قرار مي گيرند. مصرف بيش از حد آن به مرگ مي انجامد. آرسنيك يك سم تجمع پذير است كه باعث مي شود بدن حركات شديد رو به افزايش از خود نشان دهد كه از استفراغ تا حمله صرع ادامه مي يابد. از مقادير كنترل شده آن علي رغم عوارض جانبي كه روي بيمار دارند، مي توان به صورت دارو استفاده كرد، زيرا عوامل بيماري زا را كه به بدن حمله مي‌كنند از بين مي برند. بيماري آميزشي سيفليس نخستين بار به اين شيوه درمان شد.

علاوه بر توليد حشره كش ها و علف كش ها، در لحيم ها و آلياژهاي خاصي نيز از آن استفاده مي شود. به علت شبه فلز بودن داراي خواصي مي باشد كه آن را براي توليد مواد نيمه رسانا براي ميكروالكترونيك‌ها مناسب مي سازند. كاربردهاي پيچيده تر آن در وسايل آتش بازي و به صورت ماده‌اي ليزري در تركيب آرسنيدگاليم مي باشد.

-----------------------------------------------

[1] . نام اين عنصر از واژه فارسي زرنيخ گرفته شده.

[ircfc 285]

آرگون

Ar آرگون

از واژه يوناني argros به معناي بي استفاده ، به خاطر ماهيت بي اثر آن

نشانه شيميايي: Ar

عدد اتمي: 18

جرم اتمي نسبي : 948/39

ظرفيت : 0

نوع عنصر : گاز

گروه : O دوره : 3

چگالي نسبي: 0017837/0

نقطه ذوب: (F °9/308-) C ° 4/189-

نقطه جوش : (F ° 6/302-) C ° 9/185-

ايزوتوپ ها : سه تا: Ar36 ، Ar38 و Ar40 كه از بقيه فراوان تر است.

آلوتروپ ها : ناشناخته

آرگون يكي از گازهاي بي اثر يا نجيب است. در سال 1894 توسط لرد ريلي (1919-1842) و سرويليام رمزي (1916-1852) كشف شد. در حدود يك درصد جو زمين را تشكيل مي‌دهد. داراي سه ايزوتوپ مي‌باشدك Ar36 ، Ar38 ، Ar40 6/99 درصد از مجموع سه ايزوتوپ را تشكيل مي‌دهد. علاوه بر بي اثر بودنش، بي رنگ، بي بو و بي مزه است. آرگون عنصري تك اتمي استف زيرا به صورت اتم هاي تكي يافت مي‌شود. مي‌توان با جداسازي از طريق تقطير جزء به جزء هوا به آرگون رسيد، به اين صورت كه هواي مايع را به صورت كنترل شده‌اي حرارت داد تا هر يك از گازهاي آن در نقطه جوش مخصوص خود بخار شوند تا دما به C °9/185- برسد و سپس آرگون را به درون ظرفي منتقل كرد.

آرگون به خاطر بي اثر بودنش چند كاربرد عملي دارد. مي‌شود از آن براي نگهداري عناصر فعال استفاده كرد، زيرا از اكسيد شدن آن ها جلوگيري مي‌كند. همچنين در پر كردن لامپ ها به خاطر جلوگيري از اكسيد شدن افروزه ها هنگام ملتهب شدن كاربرد دارد. اين گاز جريان الكتريكي را نيز هدايت مي‌كند، پس مي توان از آن در لامپ هاي لوله اي و ليزرهاي آرگون استفاده كرد. از جريان پايدار آرگون در جوشكاري قوسي آلومينيم براي احاطه كردن فلز مايع استفاده مي‌شود تا مانع از اكسيد شدن آن شود. همچنين محيطي بي اثر را براي توليد نيمه رساناها براي ميكروالكترونيك ها و توليد شيشه جام فراهم مي‌آورد.

[ircfc 285]

آنتیموان

Sb آنتيموان

از واژه يوناني anti-monos به معناي «غير تنها» زيرا تصور مي‌شد كه اين عنصر در حالت خالص وجود ندارد.

نشانه شيميايي: Sb

(از واژه لاتين stibium)

عدد اتمي: 51

جرم اتمي نسبي : 75/121

ظرفيت : 3 و 5

نوع عنصر : شبه فلز

گروه : V دوره : 5

چگالي نسبي: 62/6

نقطه ذوب: (F °9/1166) C ° 5/630

نقطه جوش : (F ° 3182) C ° 1750

ايزوتوپ ها : فراوان ترين آن ها Sb.121 است.

آلوتروپ ها : 1- شبه فلز سفيد مايل به آبي 2-حالت خاكستري بي شكل (آمورف)

آنتيموان نيز همچون آلوتروپ شبه فلزش داراي جلاي فلزي سفيد مايل به آبي مي‌باشد، بسيار شكننده است، ساختار بلورين دارد و بلافاصله پوسته پوسته مي‌شود. هم آنتيموان خالص هم تركيب‌هاي آن بسيار سمي هستند. پس بايد در كار با آن ها احتياط لازم را به كار بست. منبع اصلي آنتيموان كاني به نام استيبنيت مي‌باشد كه سولفيدي از آن عنصر است. همچنين در كاني هاي ديگر از جمله آلمينيت و گهگاهي به صورت خالص يافت مي‌شود، گرچه تا قرن هفدهم كسي نتوانسته بود آن را به شكل خالص از كاني جدا سازد. در دماي اتاق با هوا واكنش نمي‌دهد، اما روي شعله بلافاصله با نور درخشاني مي‌سوزد و مقادير فراواني گازهاي سفيد توليد مي‌كند.

آنتيموان رساناي ضعيفي براي گرما و الكتريسيته است و به همين دليل جزء سازنده مناسبي در مواد نيمه رساناي ميكرو الكترونيك ها مي‌باشد. مدت هاست كه از سختي و شكنندگي اين عنصر به عنوان ويژگي‌هايي مطلوب براي كاربرد عملي در آلياژ فلزهايي كه خيلي چكش خوار يا خيلي نرم هستند استفاده مي‌شود. به خصوص وجود آنتيموان در تركيب آلياژهاي سرب بسيار مفيد است.

بشر از دوران باستان با اين عنصر به صورت تركيب آشنايي داشته است. يكي از بارزترين مصارف اوليه آنتيموان به صورت ماده‌اي در خط چشم مورد استفاده مصريان بوده كه علاوه بر زيبايي، مگس‌ها را هم دور نگه مي‌داشته است. حتي امروزه علاوه بر كاربرد در توليد پودر رنگ ها، مصارف پزشكي نيز دارد. همچنين در توليد مواد حساس به نور براي عكاسي رنگي از آن استفاده مي‌شود. آنتيموان بخشي از آلياژ مورد استفاده در بلبرينگ مي‌باشد.

[ircfc 285]

آمریسیم

Am آمريسيم

از آمريكا، كشوري كه در آن كشف شد.

نشانه شيميايي: Am

عدد اتمي: 95

جرم اتمي نسبي : 243

ظرفيت : 7، 5، 4، 3

نوع عنصر : واسطه، خاكي كمياب، سري اكتنيدها

گروه : واسطه دوره: 7

چگالي نسبي: 67/13

نقطه ذوب: (F °1821) C ° 995

نقطه جوش : ناشناخته

ايزوتوپ ها : پايدارترين آن‌ها Am243 (نيمه عمر 7650 سال) مي‌باشد.

آلوتروپ ها : ناشناخته

آمريسيم وقتي كه تازه بريده شده باشد جلاي نقره‌اي فام زيبايي دارد. اين عنصر چندان فعال نيست و به آهستگي با اكسايش سطح در هواي گرم و خشك از جلا مي‌افتد و كدر مي‌گردد. اين عنصر از سري اكتنيدها و در نتيجه يك عنصر خاكي كمياب راديواكتيو است كه ذرات آلفا و پرتوهاي گاما از خود گسيل مي‌دهد و هنگام كار كردن با آن بايد احتياط لازم را به كار بست. در سال 1944 توسط گروهي به سرپرستي گلن سيبورگ (1995-1912) در دانشگاه كاليفرنيا كشف شد. اين عنصر با به دام انداختن نوترون ها به وسيله ايزوتوپ هاي پلوتونيم در يك شتاب دهنده ذرات توليد شد. امروزه مشخص شده كه اين عنصر به صورت طبيعي به مقادير كم در كاني اورانيم، پيچبلند، يافت مي شود. از آمريسيم به عنوان منبع پرتوهاي گاما استفاده مي‌شود و آمريسيم -241 يكي از منابع ضعيف راديواكتيو است كه مي‌توان از آن به عنوان يكي از اجزاي تشكيل دهنده زنگ خطر دود استفاده كرد.

[ircfc 285]

آلومینیم

Al آلومينيم

از آلومينا (اكسيد آلومينيم)، ماده اصلي تشكيل دهنده خاك رس

نشانه شيميايي: Al

عدد اتمي: 13

جرم اتمي نسبي : 9815/26

ظرفيت : 3

نوع عنصر : شبه فلز

گروه : III

چگالي نسبي: 58/2

نقطه ذوب: (F °38/1220) C ° 658

نقطه جوش : (F ° 3272) C ° 1800

ايزوتوپ ها : فراوان ترين آن ها Al.27 است.

آلوتروپ ها : ناشناخته

آلومينيم فراوان ترين فلز در پوسته زمين است كه به صورت طبيعي در تركيب ها در بسياري از سنگ ها يافت مي‌شود. منبع اصلي آلومينيم كاني بوكسيت مي‌باشد كه حاوي مقادير فراواني از اكسيد آلومينيم است. آلومينيم خالص به رنگ سفيد- نقره اي و داراي خواص مفيد بسياري مي‌باشد، سبك وزن است و با مقادير نسبتاً اندكي از عناصر ديگر همچون منيزيم، منگنز، مس و سيليسيم تركيب مي‌شود و آلياژهاي پردوام و سختي را شكل مي‌دهد. آلومينيم در سال 1824 توسط دانشمند دانماركي، هانس اورستد (1851-1777)، كشف شد. اين دانشمند به خاطر بررسي الكترومغناطيس شناخته شده تر است.

آلومينيم علي رغم فراواني‌اش، هرگز به صورت فلزي آزاد يافت نمي‌شود. به همين دليل فلزي بي مصرف بود تا اينكه پائول ارو (1914-1863) و چارلز مارتين هال (1914-1863) در دهه 1880 به صورت جداگانه دريافتند كه مي‌توان آلومينيم را با الكتروليز از كاني جدا كرد. كار آن ها فرايند باير براي استخراج آلومينيم را در پي داشت كه در آن بوكسيت با سود سوزآور تركيب شده و حرارت داده مي‌شود. اين فرايند بلورهاي اكسيد آلومينيم خالص را به وجود مي‌آورد. اين بلورها در كريوليت مذاب (6AlF3Na) محلول هستند. سپس از الكتروليز براي جداسازي آلومينيم و اكسيژن استفاده مي‌شود.

اين شيوه توليد انبوه آلومينيم و همچنين كاربردهاي عديده اي را براي آن ممكن مي‌سازد. آلياژهاي آلومينيم در زمينه‌هاي مختلف فناوري به كار گرفته شده‌اند، از ساخت هواپيما گرفته تا وسايل و ظروف آشپزخانه، قوطي هاي حاوي نوشيدني ها و لوله هاي خمير دندان، آلياژهاي آلومينيم در زمينه‌هاي مختلف فناوري به كار گرفته شده اند، از ساخت هواپيما گرفته تا وسايل و ظروف آشپزخانه، قوطي هاي حاوي نوشيدني ها و لوله هاي خمير دندان، آلياژهاي اشكال پيچيده آسان است. به علاوه آلومينيم خاصيت مغناطيسي يا جرقه زدن ندارد و به همين علت فلز مناسبي است براي وسايلي كه در آن ها مواد آتش زا و الكتريكي كنار هم قرار مي‌گيرند.

[ircfc 285]

اکتینیم

AC اكتينيم

اكتينيم، از واژه يوناني aktis به معناي پرتو، زيرا عنصري راديواكتيو مي‌باشد.

نشانه شيميايي: Ac

عدد اتمي: 89

جرم اتمي نسبي : 227

ظرفيت : ناشناخته

نوع عنصر : واسطه، خاكي كمياب، سري اكتينيدها

گروه : واسطه دوره: 7

چگالي نسبي: 07/10

نقطه ذوب: (F °1900) C ° 1100

نقطه جوش : (F ° 5800) C ° 3200

ايزوتوپ ها : پايدارترين آن ها Ac 227 (نيمه عمر 77/21 سال) مي باشد.

ديگر ايزوتوپ ها:

(نيمه عمر 7/2 ساعت) Ac 224

(نيمه عمر 10 روز) Ac 225

(نيمه عمر 224/1 روز) Ac 226

(نيمه عمر 15/6 ساعت) Ac 228

(نيمه عمر 04/1 ساعت) Ac 229

آلوتروپ ها : ناشناخته

اكتينيم عنصري فوق العاده راديواكتيو است كه به صورت طبيعي يافت مي شود و از آنجا كه 150 بار راديواكتيوتر از راديم است كار كردن با آن بسيار خطرناك مي‌باشد. اين عنصر در كاني‌هاي اورانيم از جمله پيچبلند يافت مي شود و مي‌توان با شيوه جداسازي براي اكسيدهاي خاكي كمياب آن را از كاني جدا ساخت. اكتينيم در سال 1899 توسط شيمي داني فرانسوي به نام آندره دوبرين (1949-1874) كشف شد. نخستين عنصر از پانزده عنصر سري اكتينيدها از عناصر خاكي كمياب است. خواص آن بسيار با عنصر نظير خود در سري لانتانيدها، لانتانيم، همخواني دارد. در حالت خالص به رنگ نقره اي- خاكستري است ك با فروپاشي، عناصر فرانسيم و هليم را به وجود مي آورد. كاربرد علمي آن در توليد نيروي ترموالكتريك (ايجاد جريان الكتريسيته با گرما) و به عنوان منبعي از نوترون ها مي‌باشد.

[h.mallaki67 1]

سلام به همه آدرس یه جدول تناوبی خیلی عالی رو براتون میگذارم

اینم آدرسش: http://h4367m.loxblog.ir/tag.php?tag=Periodic%20Table

[ircfc 285]

سلام به همه آدرس یه جدول تناوبی خیلی عالی رو براتون میگذارم

اینم آدرسش: http://h4367m.loxblog.ir/tag.php?tag=Periodic Table

سلام

به نظرم این ادرس بهتر و جامعتر باشه: www.ptable.com

البته از همون ادرس شما برداشتم :213:

موفق باشید. یاحق

[h.mallaki67 1]

سلام

به نظرم این ادرس بهتر و جامعتر باشه: www.ptable.com

البته از همون ادرس شما برداشتم :213:

موفق باشید. یاحق

درود بر شما

صحیحه این آدرس اصلیه،آدرس قبلی یک پله به این آدرسه که توی اون آدرس چندتا جدول تناوبی به صورت نرم افزاری برای کامپیوتر و موبایل وجود داره واسه همینه که از این آدرس استفاده کردم،البته این آدرس وب خودمه:246:

[farnam2011 0]

ممنون:01 (224):